مه آلود

شعر و عاشقانه

مه آلود

شعر و عاشقانه

اجازه استاد...

یک عمر با سیاه وسفیدو قرمز بازی میکنید تا گلی را وصف کنیدکه حوا صبح یک روز ان را به دست کسی داد که عیناّ شبیه تو بود...
استاد همیشه با صدای بلند حرف می زد.بازم مثل همیشه تا خواستم بگم که استاد منظوری نداشتم .فقط می خواستم بپرسم  عشق چه رنگیه؟                                                 با صدای بلند گفت:
اگرکسی میتوانست عشق را بکشد به جای عشق.نفرت بر روی بومی که عشق کشیده شده جان میگرفت.بعد ادامه داد...
اون روز خیلی دلم میخواست به استاد بگم.
تقصیر هیچ نفرتی نیست که شمانمی توانید عشق را نقاشی کنید... 
                                                                         
                                                                                  به یاد استاد ......


                                                                    
                                                               
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد