ان هنگام که روشنایی خیره کننده روز ناپدید میشود.تنها تاریکی است.تنها شب تار است که ستارگان را به چشم هایم نشان میدهد...ان هنگام که صدای با شکوه ارغنون از طنین می افتد.یا زمانی که خوانندگان از همخوانی دست میکشند .تنها سکوت است که در جای جای روح من سمفونی را به درستی اجرا میکند .